بیش فعالی یا ADHD اختلالی است که در آن پرتحرکی ، بی توجهی و رفتارهای ناگهانی بیشتر و شدیدتر از کودکان دیگر وجود دارد 3 تا 5 درصد کودکان به این اختلال مبتلا هستند و در پسرها شایع تر است . ممکن است در بعضی بیشتر علایم پرتحرکمی و . رفتارهای ناگهانی و در گروهی علای بی توجهی بیشتر دیده شود . علایم این بیماری قبل از 7 سالگی شروع می شود ولی اغلب در دوران مدرسه مشکلات جدی ایجاد می گردد . مشکل اصلی کودکان عدم توانایی آنها در حفظ و تنظی رفتارشان است ، در نتیجه اغلب نمی توانند رفتار مناسبی که لحظه به لحظه با شرایط محیط هماهنگ باشد نشان دهند . خوابیدن و غذاخوردن آنها منظم نیست به نظر میرسد در همه چیز دخالت می کنند و مراقبت دایمی نیاز دارند . از نظر هیجانی ثبات ندارند ، بطور ناگهانی می خندند یا گریه می کنند و رفتارشان غیرقابل پیش بینی یا ارزیابی است . رفتار کودکان روی عملکرد آنها در خانواده ، اجتماع مردم و مدرسه تاثیر سوء می گذارد و باعث واکنش های منفی اطرافیان ، خانواده ، کادر مدرسه و همسالان می شود . این رفتارها مشکلات جدی در مدرسه و اجتماع ایجاد می کند و باعث کاهش اعتمادبه نفس و احساس بی کفایتی در این کودکان می گردد .همچنین می توان گفت در صورت عدم کنترل ، میزان گرایش کودکان دارای این اختلال به مواد مخدر نسبت به افراد عادی بیشتر بوده و در نتیجه می توانند ناهنجاری های اجتماعی بیشتری را به وجود آورنداین پژوهش به روش توصیفی انجام شده است و به دنبال راه های درمان و کنترل کودکان مبتلا به این بیماری می باشد.تا هم در مدرسه ، ه در جامعه وهم در خانه بتوان رفتارهای مناسب با این کودکان را نشان داد
تشخیص اختلال بیش فعالی و نقص توجه برای کودکان
نشانه های اختلال ADHD یا بیش فعالی و نقص توجه عمدتا در پیش دبستانی یا دبستان، زمانی که کودک دچار مشکلاتی در مدرسه و درس می‌شود، تشخیص داده می‌شوند.
بسته به رویکردهای روانشناس، تست های تشخیصی مختلف انتخاب می‌شود. تست های پرسشنامه ای، ژنتیکی و مصاحبه ای انجام می شود و همچنین ممکن است از نوارهای مغزی نیز برای ارزیابی استفاده شود.
با توجه به اینکه، وراثت نقش بسیار مهمی در اختلال بیش فعالی و نقص توجه بازی می‌کند، تست ژنتیکی می‌تواند بسیار به روند تشخیص کمک کند. امروزه با پیشرفت علم و تکنولوژی با استفاده از داده های ژنتیکی کودک می‌توان ریسک ابتلای کودک به اختلال ADHD را فهمید.
با این کار، از سنین بسیار پایین که همان سنین طلایی رشدی و یادگیری کودک است، می توان به او کمک کرد تا مشکلات ناشی از این اختلال، برای او کمرنگ تر شود.
تشخیص‌های اشتباه اختلالات
اختلال بیش فعالی و نقص توجه می‌تواند با اختلالات دیگری از جمله اختلال نافرمانی مقابله جویانه، اختلال اتیسم، اختلال یادگیری، کم توانی هوشی، اختلال دلبستگی واکنشی اشتباه گرفته شود. اگر تشخیص صحیح نباشد و ریشه بیماری به درستی شناسایی نشود، قطعا درمان نیز مسیر درستی را طی نخواهد کرد.
به عنوان مثال در اختلال نافرمانی کودک به دلیل مقاومت در مقابل دستورات و درخواست دیگران تکالیفش را انجام نمی دهد و یا به مدرسه نمی رود و این رفتار ها ناشی از نافرمانی کودک است اما در اختلال تقص توجه، کودک به علت عدم توانایی حفظ تمرکز و فراموش‌کاری و تکانشگری در انجام تکالیفش دچار مشکل می شود.
در مثالی دیگر برای افتراق اختلال اتیسم از ADHD باید این نکته را در نظر داشته باشیم که کودک اتیسم به علت مشکلات ارتباطی و انزوا، از سوی همسالان طرد می شود در حالی که ADHD کودک به دلیل خودکنترلی ضعیف یا تکانشگری در ارتباط با همسالان دچار مشکل می شوند
گردآورنده: سرکار خانم عفتی چیتگر ( مربی پیش 2 )
تایید کننده: سرکار خانم تیموری ( مدیریت آموزشگاه )
منبع : نی نی سایت