یک کودک اغلب اعضای خانواده را به ترتیبی خاص می کشد و ممکن است خود را نزدیک به کسی بکشد که بیشترین وابستگی عاطفی را به او دارد. آنها ممکن است حالات صورت متفاوتی برای اعضای خانواده نقاشی کنند که نشان میدهد در نظر آنها آن فرد بیشتر اوقات چگونه است. ممکن است از اندازه برای نشان دادن درجه اهمیت افراد در زندگی شان استفاده کننده، بزرگترین فرد مهمترین فرد است یا اینکه بیشترین تسلط را دارد.هر چه کودک جزئیات بیشتری را در نقاشی اش بکار ببرد، دیدگاه فردگرایی بیشتری خواهد داشت. برای مثال برادرش را با عینک و خواهرش را در حالیکه پیراهن بلندی پوشیده نقاشی می کند و این اساس دیدگاهش را تشکیل می دهد. موقعیت اعضای خانواده در تصویر نیز نشانگر نزدیکی با آنهاست، اگر خانواده با هم و خوشحال باشند، در کنار کشیده می شوند.از این رو در تا ریخ ۱۹ دی ماه ۱۴۰۱ نوآموزان در کلاس کشیدن پسر بچه را آموختند. بعد از آن با نظر خواهی از خود نو آموز فضا سازی تولد یا پارک توسط مربی به نو آموزان پیشنهاد داده شد اکثر نوآموزان فضای تولد را انتخاب کردند و به این ترتیب نقاشی پسربچه ای که تولدش بود را ترسیم کردند.
